Uchwała Stanowisko w sprawie listu części sędziów Sądu Okręgowego w Warszawie wzywającego Ministra Sprawiedliwości do odwołania

Uchwała nr 11/2024 z dnia 1 marca 2024 roku

Stanowisko

Ogólnopolskiego Zrzeszenia Sędziów „Sędziowie RP”

w sprawie listu części sędziów Sądu Okręgowego w Warszawie wzywającego Ministra Sprawiedliwości do odwołania

Prezesa i Wiceprezesów Sądu Okręgowego w Warszawie

1. Ogólnopolskie Zrzeszenie Sędziów „Sędziowie RP” stanowczo popiera Panią Sędzię Joannę Przanowską – Tomaszek, Prezesa Sądu Okręgowego w Warszawie, Pana Sędziego Radosława Lenarczyka, Panią Sędzię Małgorzatę Kanigowską – Wajs, Pana Sędziego Marcina Rowickiego, Panią Sędzię Agnieszkę Sidor – Leszczyńską, Panią Sędzię Patrycję Czyżewską, Wiceprezesów Sądu Okręgowego w Warszawie, w ich działaniach na rzecz dobra wymiaru sprawiedliwości.

2. Ogólnopolskie Zrzeszenie Sędziów „Sędziowie RP” z głęboką dezaprobatą odbiera treść listu niewielkiej części Sędziów Sądu Okręgowego w Warszawie (stanowiących około 34 % orzekających w tym Sądzie, z uwzględnieniem sędziów delegowanych oraz 15 % wszystkich sędziów i asesorów sądowych okręgu warszawskiego), wzywającego Ministra Sprawiedliwości do odwołania Prezesa i Wiceprezesów Sądu Okręgowego w Warszawie.

3. Całkowicie bezpodstawny jest zarzut, że Prezes Sądu Okręgowego nie respektował orzeczeń sądowych m. in. dotyczących przywrócenia do orzeczenia bezprawnie zawieszonych sędziów. Należy podkreślić, że Pani Prezes pozostawała związana orzeczeniami Sądu Najwyższego o zawieszeniu sędziów, dopóki nie zostały one uchylone. Gdyby kierownictwo Sądu wykonało orzeczenia sądów pracy, a zignorowało uchwały Sadu Najwyższego, również można by postawić mu zarzut nierespektowania orzeczeń sądowych. Wszyscy zawieszeni sędziowie zostali niezwłocznie przywróceni do orzekania po podjęciu korzystnych dla nich decyzji przez Izbę Odpowiedzialności Zawodowej SN.

4. W treści listu zwraca uwagę ogólnikowość i gołosłowność zarzutów dotyczących rzekomego „nieudolnego zarządzania” Sądem Okręgowym w Warszawie oraz bierności kierownictwa Sądu. Autorzy nie podali żadnych przykładów wskazujących, jakich działań miało nie podjąć kierownictwo Sądu. Tymczasem zarzuty autorów listu pozostają w oczywistej sprzeczności z wynikami statystycznymi Sądu Okręgowego w Warszawie. W 2023 roku nastąpił wzrost załatwialności spraw o 9 %, a stopień opanowania wpływu zwiększył się o 15 %. Należy zwrócić uwagę na bezprecedensową poprawę wyników statystycznych w sprawach „frankowych”, gdzie w 2023 r. nastąpił wzrost załatwialności o 70 %. Dane te jednoznacznie świadczą o podejmowaniu przez Prezesa i Wiceprezesów Sądu nadzwyczajnych starań o poprawę wyników pracy Sądu. Pani Prezes pozyskała dodatkowe etaty w grupach sędziów, referendarzy, asystentów i urzędników, a jej zaangażowanie przyczyniło się do tego, że 39 sędziów wyraziło zgodę na delegowanie do Sądu Okręgowego.

5. Okoliczności powołania zarówno Prezesa, jak i Wiceprezesów Sądu Okręgowego w Warszawie nie budzą żadnych wątpliwości, a stosowana w tym zakresie procedura nie różni się od procedury powołania prezesów innych sądów w Polsce. Podkreślamy, że zarówno Prezes jak i Wiceprezesi Sądu Okręgowego w Warszawie zostali powołani po zakończeniu kadencji albo rezygnacji poprzedników.

6. Autorzy listu nawet jednym słowem nie wyjaśnili sugestii, że obecne kierownictwo Sądu „nie spełnia standardów konstytucyjnych”. Zarówno Prezes, jak i Wiceprezesi Sądu Okręgowego w Warszawie to bardzo doświadczeni sędziowie, od wielu lat wzorowo wykonujący swoją służbę publiczną, już wcześniej pełniący liczne funkcje o charakterze zarządzającym w wymiarze sprawiedliwości.

7. Ogólnopolskie Zrzeszenie Sędziów „Sędziowie RP” wzywa więc wszystkich sędziów oraz Ministra Sprawiedliwości do respektowania obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej porządku prawnego.

8. W ocenie Ogólnopolskiego Zrzeszenia Sędziów „Sędziowie RP”, inicjatorzy listu do Ministra Sprawiedliwości, stanowiący mniejszość sędziów orzekających w Sądzie Okręgowym w Warszawie, a tym bardziej w okręgu warszawskim, nie kierowali się troską o dobro wymiaru sprawiedliwości, a jedynie partykularnym interesem, wynikającym ze zmiany sytuacji politycznej, a sprowadzającym się przede wszystkim do oczekiwania na korzystne tylko dla nich samych zmiany kadrowe.