Uchwała w sprawie listu części sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie oraz sądów rejonowych okręgu krakowskiego, wzywającego Ministra Sprawiedliwości do odwołania Prezesa i Wiceprezesów Sądu Okręgowego w Krakowie

Uchwała  

Ogólnopolskiego Zrzeszenia Sędziów „Sędziowie RP”

Nr 8/24

w sprawie listu części sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie oraz

sądów rejonowych okręgu krakowskiego, wzywającego Ministra Sprawiedliwości do odwołania  

Prezesa i Wiceprezesów Sądu Okręgowego w Krakowie

  1. Ogólnopolskie Zrzeszenie Sędziów „Sędziowie RP” z głęboką dezaprobatą odbiera treść listu części sędziów okręgu krakowskiego, wzywającego Ministra Sprawiedliwości do odwołania Prezesa    i  Wiceprezesów Sądu Okręgowego w Krakowie, a także formę jego przekazania adresatowi z pominięciem osób zarządzających Sądem Okręgowym w Krakowie;  
  2. Zwracamy uwagę, iż inicjatorzy tego wystąpienia nie kierowali się rzeczywistą troską o dobro lokalnego wymiaru sprawiedliwości, a jedynie koniunkturalizmem, wynikającym ze zmiany sytuacji politycznej, sprowadzającym się przede wszystkim do oczekiwania na korzystne tylko dla nich samych zmiany kadrowe;      
  3. Prezes jak i Wiceprezesi Sądu Okręgowego w Krakowie zostali powołani po zakończeniu kadencji albo rezygnacji poprzedników, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, spośród bardzo doświadczonych  sędziów, od wielu lat wzorowo wykonujących swoją służbę publiczną, również w zakresie zarządzania kadrami wymiaru sprawiedliwości;
  1. Jako bezpodstawne insynuacje należy potraktować twierdzenia, jakoby przyczyną powołania obecnych członków Kierownictwa Sądu było podpisanie przez nich list poparcia do Krajowej Rady Sądownictwa. Powszechnie wiadomo, że każdy sędzia mógł udzielić poparcia do Krajowej Rady Sądownictwa kandydatowi, którego zgodnie z sumieniem uznał za najbardziej odpowiedniego. Stanowczo sprzeciwiamy się próbom nagonki i hejtu na sędziów podpisujących listy poparcia sędziom kandydującym do Krajowej Rady Sądownictwa i publicznego ich piętnowania. Zwracamy uwagę, iż zachowania takie cechują aktywistów niektórych organizacji sędziowskich, które uprzednio wzywały do bojkotu wyboru Rady Sądownictwa, po zmianie sposobu wyboru jej części sędziowskiej. Zachowania takie maja znamiona zwykłej zemsty za to, że część środowiska sędziowskiego nie posłuchała ich wezwań i wsparła przedmiotowe zmiany;    
  1. Całkowicie gołosłowne są twierdzenia autorów listu, jakoby obecne kierownictwo Sądu Okręgowego nie chroniło niezależności sądów i niezawisłości sędziów. Nie podano bowiem choćby jednego przykładu uzasadniającego postawienia takich zarzutów. Zwracamy uwagę, że to nie postawa kierownictwa Sądu, ale niektórych sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie, którzy z naruszeniem Konstytucji uzurpują sobie prawo do kwestionowania statusu prawidłowo powołanych sędziów, stanowi zagrożenie dla niezawisłości sędziowskiej;
  1. Dostrzegamy jednak, że zarówno Prezes jak i Wiceprezesi Sądu podejmowali działania w celu poprawy warunków pracy, wzmocnień kadrowych najbardziej obciążonych jednostek i opanowania wpływu spraw. Zwracamy uwagę, że pogorszenie sytuacji w pionie cywilnym Sądu Okręgowego w Krakowie wynikało z ogólnopolskiego zjawiska radykalnego zwiększenia wpływu spraw „frankowych”. W efekcie tego zjawiska doszło do trzykrotnego  wzrostem wpływu spraw procesowych.    Bez zmian  ustawowych osoby zarządzające sądami nie miały możliwości zapobieżenia wszystkim negatywnym tego konsekwencjom. Działania, które zostały podjęte, a zwłaszcza wzmocnienie pionu cywilnego                     o 4 sędziów w ostatnim roku  świadczą o właściwej reakcji zarządzających sądownictwem krakowskim. Dowodem właściwej reakcji władz Sądu na opisane powyżej zjawisko jest:
    • podwójne zwiększenie liczby załatwień spraw procesowych w przeciągu ostatnich dwóch lat, z poziomu  około 2100 spraw rocznie do wielkości przekraczającej 4200 spraw rocznie, 
    • kontynuowanie kilku delegacji oraz zainicjowanie zwiększenia ich liczby o kilka dalszych;
  2. Autorzy listu w sposób ogólnikowy i mijący się z prawdą zarzucają kierownictwu Sądu nierówne     traktowanie sędziów   orzekających                     w I Wydziale Cywilnym.  Tymczasem na sytuację w pionie cywilnym destrukcyjny wpływ ma postawa kilku sędziów, którzy kontestują obowiązujący porządek prawny, a jeden z nich posuwał się do zachowań niegodnych sędziego. Oczywiste jest, że w przypadku zaległości w podejmowaniu czynności, obowiązkiem Przewodniczącego Wydziału jest wydawanie zarządzeń nadzorczych. Czynności tych, podejmowanych we wszystkich sądach w Polsce, nie sposób uważać za nękanie, ale wyraz troski o prawo obywateli do rozpoznania ich spraw w rozsądnym terminie.
  1. Stanowczo sprzeciwiamy się dokonanej przez autorów listu próbie dyskredytacji Wiceprezesa ds. Karnych Pana Sędziego Piotra Kowalskiego, w oparciu o jednostkowe orzeczenie Sądu Najwyższego. W naszym przekonaniu wyrok Sądu Najwyższego z 26 lipca 2023 r., III KS 26/22 był orzeczeniem wydanym ultra vires, w którym Sąd ten wbrew Konstytucji, ustawom oraz ignorując orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego przypisał sobie kompetencję do kwestionowania statusu sędziego Piotra Kowalskiego. Zauważamy, ze podniesione w uzasadnieniu argumenty są oparte na wybiórczym i krzywdzącym dla Pana Sędziego przedstawieniu jego działalności. Podkreślamy, że przyjęty przez Sąd Najwyższy sposób procedowania nie pozwolił Panu Sędziemu na podjęcie obrony;
  2. Przypominamy, iż Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie nie jest tylko „Prezesem sędziów”, ale zgodnie z art. 21 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych jest organem Sądu,                     w związku z tym nadzoruje także inne jednostki organizacyjne Sądu niż wydziały orzecznicze i wykonujących w tych jednostkach swoje obowiązki pracowników z różnych grup zawodowych, innych niż sędziowie;
  1. Ogólnopolskie Zrzeszenie Sędziów „Sędziowie RP” wzywa wszystkich sędziów, jak i Ministra Sprawiedliwości, do respektowania obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej porządku prawnego i zachowania minimalnych standardów obiektywizmu w  publicznym ferowaniu  oskarżeń sędziów o niewłaściwe zachowanie, w tym działania zarządcze jednostkami wymiaru sprawiedliwości.